Jester was 10 jaar lang trainer bij de voetbalverenigingen EBOH & Oranje Wit in Dordrecht. Toen hij zelf nog voetbalde, leerde hij dat iets doen voor een ander goed is. Dat je dankbaar mag zijn voor de dingen die je krijgt, en het daarom ook belangrijk is om iets terug doen.
Na het lezen van een oproep ‘scheidsrechters gezocht’ op Facebook (gepost door Danny Makkelie, docent basisopleiding scheidsrechter) en een inspirerend verhaal op het CIOS (de opleiding van Jester) door Serdar Güzübüyük (scheidsrechter) over waarom het zo belangrijk is om je voor de maatschappij in te zetten, meldde Jester zich aan om scheidsrechter te worden. “De oproep in combinatie met het verhaal op school heeft wel het totaalplaatje gevormd, waardoor ik dacht: wauw dit wil ik echt!”, aldus Jester.
Jester vertelt: “Toen ik zelf nog trainde, wist ik het altijd beter. Toen heb ik een keer tegen een scheidsrechter gezegd: als ik ooit scheidsrechter word, dan ga ik het beter doen. Een mooie drijfveer om mezelf te kunnen bewijzen. Hier sta ik nu en kijk wat ik in korte tijd bereikt heb, waar ik nu ben”.
Als je oprecht investeert, dan stap je er niet zomaar uit.
Maar nu Jester zelf scheidsrechter is, denkt hij er toch iets anders over dan toen. “Elke wedstrijd is er één op zich. Bepaalde dingen doe ik anders dan die scheidsrechter van vroeger. Ik heb inmiddels geleerd dat je niet meteen een oordeel moet vellen, voordat je het zelf gedaan hebt. Het begeleiden van een wedstrijd geeft je ook echt een bepaalde voldoening omdat je het spel zo eerlijk en zo zuiver mogelijk wilt leiden. Ik moet soms impopulaire beslissing nemen. Je kunt niet iedereen tevreden houden. Het gaat mij er vooral om dat de veiligheid gegarandeerd wordt. En dat de spelers inzien dat ik ondanks bepaalde beslissingen wel rechtvaardig gebleven ben. Juist dat stukje rechtvaardigheid geeft voldoening. Niemand kan mij ervan betichten dat ik sjoemel met de regels”.
Jester is met zijn 28 jaar één van de jongste INZET078!-vrijwilligers. Zelf vindt hij 28 jaar niet zo jong meer. Voor alle (jonge) mensen die erover nadenken om zich in te zetten als vrijwilliger, heeft Jester de volgende belangrijke boodschap: “Kijk wat je echt leuk vindt, weet wat je kan, dus met andere woorden: waar ligt jouw talent en jouw kwaliteiten? Als je dat (nog) niet weet: probeer hier eerst achter te komen. Dit is niet alleen voor je persoonlijke ontwikkeling, maar ook om een ander blij te maken. Je moet 100 procent achter je (vrijwilligers)werk of -taak staan om het te kunnen doen. En niet iets gaan doen omdat andere mensen zeggen dat je het moet doen. Het moet vanuit je intrinsieke motivatie komen. Want dan houd je het ook het langste vol. Het is net als met werken of een opleiding volgen; als je iets doet wat je niet leuk vindt, is het makkelijker om eruit te stappen zonder de consequenties hiervan in te zien. Als je er echt oprecht in investeert, dan stap je er niet zomaar uit en houd je het ook vol”.
