Scrollen
Verhaal

Vrijwillige inzet met een lach en een traan

“Je zou het niet verwachten, maar er wordt hier best veel gelachen, ook met onze gasten.” Aan het woord is Ton van den Bosch, vrijwilliger bij Hospice De Patio waar mensen in hun laatste levensfase worden verzorgd. Vrijwilligers en bewoners maken veel met elkaar mee en dan kan humor heerlijk relativeren, vertelt Ton. “Het is vrijwilligerswerk met een lach en een traan.”
De speciale aard van dit werk zorgt voor een hecht team

Aan de rand van het Weizigtpark is Hospice de Patio te vinden. In dit ‘bijna-thuis-huis’ kunnen acht gasten verblijven tijdens hun terminale levensfase. Ze worden professioneel verpleegd door personeel van Het Spectrum waar het hospice onderdeel van is. Daarnaast zijn er zo’n 60 vrijwilligers actief die aanvullende zorg, aandacht en liefde geven.

Mooi en waardevol vrijwilligerswerk vindt Ton: “Je bent echt van betekenis voor een ander. Omgekeerd betekenen de bewoners ook veel voor mij: Ik mag deel uitmaken van dat hele bijzondere laatste stukje van hun leven. Daardoor ben ik zelf de kunst van het leven beter gaan verstaan. Vroeger kon ik best rechtlijnig zijn, zwart-wit denken en was ik soms best ‘hoekig’ in mijn communicatie. Door dit werk heb de waarde geleerd van aandacht geven én krijgen. Ik heb leren relativeren en heb nu meer oog voor kleine dingen zoals een dankbare blik of een lief gebaar. “

In zijn arbeidzame leven organiseerde Ton grote sportevenementen zoals het WK Hockey in Den Haag. Toen hij met pensioen ging, wist hij al snel dat hij niet achter de geraniums wilde zitten. Een paar jaar eerder had hij zijn schoonzusje verzorgd die ernstig ziek was. Die ervaring gaf de doorslag om zich op te geven als vrijwilliger bij de Patio. Na een training en een aantal meeloopdagen, ging hij aan de slag.

Door dit werk heb de waarde geleerd van aandacht geven én krijgen.

Ton: “Ik doe van alles, van het smeren van boterhammen, het opvangen van familie, tot het uit bed helpen van de gasten of het helpen bij de maaltijd. Maar het belangrijkste is de persoonlijke aandacht en tijd die je geeft. Je krijgt er veel voor terug, de gasten en ook hun naasten zijn je enorm dankbaar. Natuurlijk is het soms ook moeilijk. Onze gasten komen hier in principe om te sterven. Maar als ik één ding heb geleerd is het wel dat sterven niet per se iets angstigs hoeft te zijn. Het kan ook een heel mooi en rustig proces zijn. “

Bij Hospice de Patio werkt een hecht vrijwilligersteam. Ton: “De onderlinge verbondenheid en gezelligheid is heel groot. Ik denk dat dat ook komt door de heel speciale aard van dit werk. Je hebt zeker vrijheid in de invulling van je werk. De een vindt het fijn om vooral het stukje aandacht en afleiding te geven en leest af en toe voor uit de krant of maakt een praatje, de ander gaat wat verder en helpt de verpleging ook bij de verzorging zoals het in en uit bed helpen, aankleden of het nuttigen van de maaltijd. Als team doen we onderling soms ook wat gezelligs: Laatst zijn we nog pad geweest voor een busreisje of een etentje bijvoorbeeld.”

In het vrijwilligersteam van Hospice de Patio is een plekje vrijgekomen voor een nieuwe collega. Benieuwd naar de vacature?

Kijk op de website