Diamanten verwijst naar de kinderen, maar volgens velen ook naar Giliane en de andere ‘buurttantes’ die zoveel betekenen voor de kinderen, hun ouders en eigenlijk voor de hele wijk Krispijn.
Destijds richtte Giliane de club op uit bezorgdheid: “In die tijd waren er veel problemen in Krispijn, overlast, criminaliteit, kinderen op straat waarvoor niet altijd genoeg aandacht was. Toen heb ik een carnavalsgroep opgericht met een aantal Antilliaanse moeders en kinderen en hebben we meegedaan aan het Rotterdamse zomercarnaval. Ik dacht: dan zijn de kinderen in elk geval één dag in het jaar belangrijk en staan ze positief in de schijnwerpers.”
Ook voor ouders zijn we vertrouwde tantes
Het bleef niet bij carnaval, Giliane ging kinderactiviteiten organiseren en kreeg daarbij hulp van het Buurtwerk in het wijkcentrum De Koloriet. Er kwamen sport -en spelmiddagen, kinderbingo’s en zomerfeesten. Ze maakte ook serieuzere onderwerpen bespreekbaar, zoals omgaan met geld, sexting en pesten. Allemaal taboe-onderwerpen, maar door er een spel van te maken, gaan kinderen er wél over nadenken.
Vertrouwen
Behalve die speelse en luchtige benadering is vertrouwen heel belangrijk. Dat vertrouwen hebben Gilliane en de twee andere vaste vrijwilligers bij de Dordtse Diamanten, Mila en Shoraima, inmiddels wel verworven. Mila lachend: “Wij worden altijd ‘tante’ genoemd door de kinderen én hun ouders!”
Mila vertelt liefdevol over ‘haar’ kinderen: “Ze komen al van kleins af aan. Op donderdag koken we samen en in de zomervakantie gaan we op kamp. De kinderen komen bij me met kleine en grotere probleempjes. Als ze ouder worden moet ik ze loslaten. Dat vind ik moeilijk. Dan zeg ik: Bij het jongerenwerk hebben ze veel leukere dingen voor jouw leeftijd en dan zeggen ze ‘nee, nee, nee tante Mila we willen bij jou blijven.’ Nu ga ik de eerste keren met ze mee naar activiteiten van het jongerenwerk, we werken met hen samen zodat de overgang niet zo groot is.”
Als de handen bezig zijn, gaan de monden vanzelf mee
Vrouwengroep
De Dordtse Diamanten bestaat behalve uit de drie ‘Tantes’ uit een groep van zo’n tien vrijwilligers die regelmatig een handje helpen én er is ook nog een vrouwengroep. Mila: “We hebben veel lol met elkaar en doen vooral gezellige dingen. Bijvoorbeeld een creatieve middag. Maar als de handen bezig zijn, dan gaan de monden vanzelf mee. We praten over alles wat ons bezighoudt.” Ook in de vrouwengroep worden taboes doorbroken. Bijvoorbeeld over de overgang. Gillian: “We zijn een keer met z’n allen gaan paaldansen. Enorm gelachen natuurlijk, maar het is ook confronterend: je kijkt in de spiegel naar jezelf en je ontdekt misschien talenten waarvan je niet dacht dat je ze had of je gaat nadenken over je lijf en een gezondere leefstijl.”
Multicultureel
Inmiddels zijn de Dordtse Diamanten niet meer exclusief Antilliaans. Het een echte multiculturele club geworden. Gilliane: “Wij hebben kinderen en vrouwen van alle nationaliteiten, dat maakt het juist zo leuk.” Wat is de sleutel van hun succes? Gilliane: “Vertrouwen en saamhorigheid. We hebben de hele wijk achter ons, wij zijn echt de ‘buurttantes’.
Leuk weetje: Tijdens de uitreiking van de Dordtse Vrijwilligersprijzen ontving Dordtse Diamanten een eervolle vermelding. De vakjury overhandigde namens gemeente Dordrecht een waardecheque voor een fototentoonstelling over 13 jaar Dordtse Diamanten in Krispijn. De vrolijke foto is gemaakt door Jeroen Niemeijer.
