“Je komt bij verschillende mensen thuis, je voert interessante gesprekken en maakt kennis met verschillende culturen. Het heeft mijn blik echt verbreed.” Lydia doet dit werk naast haar studie pedagogiek. “Het is prima te combineren. Ik bepaal zelf hoeveel tijd ik er in wil stoppen en wat mijn werktijden zijn. In de vakanties doe ik meer dan tijdens een tentamenperiode.”
Vanuit mijn studentenleventje stap ik even in een andere realiteit.
Vanuit mijn studentenleventje stap ik even in een andere realiteit.
De hulpvragen zijn divers. Lydia vertelt: “Het kunnen oudere mensen zijn die een klusje zelf niet meer kunnen en geen geld hebben om het te laten doen. Of vluchtelingen die geen geld hebben om hun huis in te richten. Mijn taak is om te kijken welke hulp nodig is, maar ook om mee te denken of de hulpvraag niet op een andere manier op te lossen is. Soms blijkt er toch een familielid te zijn dat wil helpen of zijn er financiële hulppotjes van bijvoorbeeld de gemeente. Alleen als er echt geen andere mogelijkheden zijn, doen we een beroep op de ondernemers die bij ons aangesloten zijn”
De verhalen die Lydia hoort zijn soms hartverscheurend. Voor een alleenstaande hoogzwangere moeder met een autistisch kindje deed ze een aanvraag voor vervangende sloten. Het bleek dat ze te maken had met een gewelddadige ex-partner. “Ik zag een op zich sterke vrouw die op dat moment helemaal óp was van de angst. Binnen een dag hadden we een slotenmaker gevonden die haar kon helpen. Zo’n verhaal blijft dan echt wel even door mijn hoofd spoken.”
Gelukkig maakt Lydia ook leuke dingen mee: “Vanmiddag was ik bij een heel hartelijk ouder echtpaar uit Iran. Ik werd zo lief ontvangen met veel eten en drinken en gezelligheid, ondanks dat die mensen geen cent te makken hadden. Heel mooi!
Dat ik iets kan betekenen is belangrijk voor mij.
Dat ik iets kan betekenen is belangrijk voor mij.
Door dit werk stap ik vanuit mijn eigen studentenleventje toch steeds weer even in die ándere realiteit: die van mensen die een veel ingewikkelder leven hebben dan ik. Dat ik dan iets kan betekenen, al is het maar iets kleins, dat is heel belangrijk voor mij.”
