Wat bedoel ik met dit cruijffiaans?
Veel organisaties hebben moeite met het vinden van vrijwilligers. Vinden is het resultaat van zoeken, maar dat is nogal lastig WANT.. je kunt nog zo hard zoeken, als je dat verkeerd doet dan vind je nog niks. Toch houd je vol, je doet je stinkende best en dan opeens…. éindelijk heb je een vrijwilliger gevonden. Toch is de kans groot dat je hem (vrijwilliger is een mannelijk woord ?) snel weer kwijt raakt. Hoe komt dat toch….
Ga vissen waar de vissen zitten
Het is misschien een afgezaagd marketing verhaal, maar waarheid als een koe: Ga vissen waar de vissen zitten. Gooi geen visnet uit, maar gebruik een hengel en een lekker stuk aas.
Hard zoeken is niet hetzelfde als goed zoeken. Als je goed zoekt hoeft dat helemaal niet zo hard. Je moet je alleen eerst verdiepen in wíe je zoekt en wáár die persoon zich bevindt. Veel organisaties vinden het spannend om gericht te zoeken want dan zit er namelijk niks anders op dan keuzes te maken bij het formuleren van een doelgroep of nog beter: het formuleren van de ‘ideale vrijwilliger’. Ik hoor vaak: Nee hoor, keuzes maken willen wij niet want ‘iedereen’ is bij ons welkom. Dat is alleraardigst bedoeld, maar wie is dan die iedereen? Kandidaat vrijwilligers voelen zich niet iedereen. Jouw kandidaat is een individu met talenten, competenties en persoonlijke wensen.
Het is dus interessant om je communicatie te richten op je doelgroep / je ideale vrijwilliger (visvijver) Als die persoon zich aangesproken voelt en zich herkent in jouw organisatiedoelen, hulpvraag of vacature (hapt in lekker aas) dan zou dat wel eens match kunnen worden op een heel natuurlijke manier. Laat de kandidaat niet zwemmen, wees duidelijk wat je te bieden hebt en zorg ervoor dat hij jou vangt.
Als je roept naar je doelgroep, verstaat iemand jou het best
Geschreven door Margriet Aalberts
Adviseur vrijwillige inzet
